පුංචි කුමාරිහාමිගේ වලව්ව

තමන් ගැන පමණක් සිතන බඩගෝස්තරවාදී අවස්ථාවාදියො නිසා අනතුරට පත් වුන ජිවිත නම් කොච්චර තියෙනවද.

මම නම් කරන්නෙ මට වටිනව කියල හිතෙන එව්වා විතරයි... හැබැයි ඕක කාට හරි කිව්වහම ලැබෙන ප්‍රතිචාර වලට නම් ඇඬෙනව සමහර වෙලාවලදි... ;)

ගොඩක් වෙලාවට හිනාවෙලා ඔන්චිල්ලා තල්ලු කරන වැඩේ කරනව මම... ඒ වගේ සීන් අපේ කැපෑසිටි එක මැනගන්න පොඩි ටෙස්ට් එකක් විදිහට තමා හිතෙන්නෙ...

මසුරන් අදහසක් පුංචි අද ඔබ ලියලා තියෙන්නේ.. මෙවන් තත්ත්වයකට තමන් නොවැටි සිටීමට වෙර දැරීමයි අප කළ යුත්තේ එවිට සමාජයම නිවැරදිවේවි.. අපට සමාජයක් හදන්න අමාරුයි.. ඒත් සැමදෙනාම තම තමන් හරියට හැදුණොත් ගැටලුව අහවරයි..

මල් මාවතේ 1 හොයාගෙන එන්නම්....

මම එහෙම කෙනෙක් නොවෙන්න සෑහෙන්න උත්සාහ දරනවා, නමුත් එහෙම අයත් එක්ක තමයි රාජකාරි කරන්නේ.

පුංචි, මුලින්ම මිනිස්සුන්ගෙ අැතුලෙ නිදාගෙන ඉන්න සතා ගැන අවභෝධයක් ලබා දෙන මේ ලිපි මාලාවට ගොඩක් ස්තූතියි.

අවංකව කතා කළොත් අපි හැමෝම අාත්මාර්ථකාමියි. මමනම් එහෙමයි. එ්ත් එ්ක පාලනය කරගෙන අනුන්ට උදව් කරන්න මම උත්සහ කරනවා හැබැයි සීමාවක් අැතුලෙ. උදා: කව්රු හරි අැවිත් කිව්වොත් මට ඉන්න තැනක් නෑ ඔයා මට ඔයාගෙ ගේ දීලා යන්න කියලා මට එ්ක කරන්න බෑ. එතකොට මම තුල ඉන්න අර සතා අවදිවෙනවා. තමන්ට අවාසියක් නොවෙන තාක් කල් මිනිස්සු පරාර්ථකාමියි. ඔ්කෙ සීමාව පුද්ගලයගෙන් පුද්ගලයට වෙනස්. ඔ්ක තේරුම් අරන් ඉන්න තමා තියෙන්නෙ.

මම එහෙම කෙනෙක් නොවන බව දැනෙන එක සතුටක්... ඊටත් වඩා සතුටුයි මටත් වඩා අනුන් ගැන හිතන යහපත් මිනිසුන් පිරිවරාගෙන ජීවත් වෙන්න ලැබීම.....

අඩුලුහුඩුකම් නම් නැතිව නෙවෙයි.. ඒත් මං කැමතියි නරකට වඩා හොද ගැන හිතන්න...

//අනිත් අයගේ හිත් රිදුනට එයාලට නින්දා අපහාස කරාට කිසිම විදියකින් දුකක් වේදනාවක් නොදැනෙන මේ අයට තමන්ට හරි තමන්ගේ කාට හරි අපහාස කරාම දරාගන්න බැරි තරම් වේදනාවක් දැනෙනවා.
එයාලා අනුන්ගේ ජීවිත පාචිච්චි කරන්නේ තමන්ගේ පුද්ගලික දේපල වගෙයි. //

ඔය වගේ මිනිස්සු මගෙ ජීවිත කාලෙ මටත් මුණ ගැහිලා තියෙනවා, ඒ බොහොම කීපදෙනෙක්, අනුන්ට අපහාස කරන්න දෙපාරක් නොහිතන, නොපැකිලෙන, තමන්ට අපහාසයක් වුනොත් මුළු ලෝකෙම දෙක කරන අය.

මංදා...,

මමනම් හිතන්නෙ දිට්ඨධම්මවේදනීය කර්ම විදියටම ඕවා ආපහු කැරකෙන අවස්ථාත් තියෙනවා... අඩුපාඩු නැති මිනිස්සු නෑ තමා, ඒත් අනුන්ගෙ ජීවිත එක්ක සෙල්ලම් කරන එක මහ භයානක සෙල්ලමක්.

අපි ජිවිත කාලෙටම අත්දැකිම් වලින් ඉගෙන ගන්නෙ මිනුසුන් ගැනයි. අවස්තාවාදින්, ආත්මාර්තකාමින්, අහංකාර, නිරහංකාර, ආඩම්බර, නිහතමානි, අහිංසක, වංක ඔහොම කියාගෙන කියාගෙන යන්න පුළුවන්. මිනිස්සුගෙ මානසික මට්ටම විවිධයි කුමාරිහාමි.
ඒවා අවබොධ කරගැනිම විතරයි අපි කළයුත්තෙ.