පුංචි කුමාරිහාමිගේ වලව්ව

වසරක් ගෙවී තවත් වසරක් ගෙවෙන්නට ආසන්නය. දින දසුන් හා ඔර්ලෝසු වලින් ජීවිතය නවතා තැබීම හෝ ඉදිරියට ගෙන යාමට නොහැක. නිවී සැනසිල්ලේ සිතා බලන විට මේ සියල්ලම සිදුවන්නේ අපේ ඕනෑකමටත් වඩා ලෝකයේ පැවැත්වමට ඕනෑ අයුරින් බව සිතේ.

ආපසු හැරී බලා සතුටුවීමට යමක් ගතවුනු වසරේ ඇත්දැයි සිතේ. කිසිවක් නැත. දිනෙන් දින සතියෙන් සතිය දවස් ගෙවුනා මිස ලබා ගත් හෝ දිනා ගත් දෙයක් නැත. එසේ වූවා කියා ජීවිතය නවතින්නේද නැත.


අනෙකුන් පරයා යාමට හෝ රිදවීමට ඕනෑකමක් නොවුනු සිත යට කිසිවිටක තරඟකාරී හැඟීමක් හෝ සමාජගත වීමේ දැඩි ආශාවක්ද නොවුනි. කෙසේ හෝ අහම්බයෙන් ගලා යන ප්‍රවාහයකට අසුවී සිතට දැනෙන හැඟීම් අකුරු කල නිසාම දුක සතුට මෙන්ම අනෙකුත් බොහෝ දෑද ජීවිතයට කඩා වැදීම නිස්කලංකව ගෙවී ගිය දිවිය උඩු යටු කුරු වීමකි.

එහෙත් කිසිවෙකුට දොස්  කියා  හෝ දෛවයට ශාප කිරිමෙන් පලක් නැත.කෙසේ හෝ ඉදිරියට යනවා විනා ආපසු පසුපසට යාමට ජීවිත රෝදවලට නොහැක.ජීවිතය ගැලක් නම් එහි රිවස් ගියරයක් නොමැත.

එක්ව සිනාසුන වැලපුන කඳුලු හා සිනාවන් මේ වසර තුල අතැර දමා නව වසරට යායුතු වෙයි. සියල්ලක්ම මතකයන්ව ශේෂ වනු ඇත.

ජීවිතයේ හැටි එසේමය. සමහරුන් දිනන අතර තවත් සමහරු පරදිති. ඇතමෙක් අතරමගදී තරඟය අතැර දමනු ඇත. එහෙත් නිකන් බලා හිඳ මිය යාමට වඩා සටන් කර මිය යාම යෙහෙහැකියි සිතේ.

මියගියා සේ වසන් වන්නටද සිත බල කලද නැවත නැවතත් විත් හිස පොවන්නටද ඒ අතර හිත බලකරයි. සිතට ඇවැසි දේම කරන්නට යාමෙන් විඳවන සිතද සිතටම සහනයකි.

එදා ලඟවුන් අය අද නැත. අද සිටින්නන් හෙට නැත. කිසිවෙකුට කිසිවෙකුගේ සිත් තුල බලෙන් අරාජික විය නොහැක. මනඃස්තාපයන් මවන්නේ කළකිරීමය. බැඳිමද, ලෙංගතුකමද, ගෞරවයද බලෙන් සිතක ඇතිකල නොහැකි අරුම පුදුම හැඟීම්ම වන්නේය.

විටක ආපසු හැරී බලද්දී පුදුම සිතේ.

වසරක් පුරා සිත් තැවුල්, නින්දා, සිත් රිදීම් මැද නෙළාගත් දෙයක් නම් නැත. රිදවන්නට බලා සිටින්නෝත්, රිදවගන්නට බලාසිටින්නෝත් ඇර කිසිවෙක් නැත.

නමුදු ඉදිරියට යායුතුය වෙන කිසිවක් නිසා නොව නැවතීමට නැවතුමක් මේ කටුක මඟෙහි නොමැති හෙයිනි.

නන්දා මාලිනිය වහා දිව විත් ජීවිතේ කවියක්... යයි කියා දෙයි.

සෙනෙහසින් රැඳි උන් නෙක දන
පළායයි නොකියාම ඈතට
පවුරු පදනම් බිඳි දස අත විසිර යන යාමේ
කවුරු නම් නවතීද තනියට...

විසිරුණ සිත නැවත එකතු කර එකතැනට ගෙන යලි යලිත් සකසාගැනීමේ සිට සිත පිරිපහදු කිරිමේ කාර්‍යය දක්වා කාර්ය බහුල විමට සිතේ. ඇත්තේ පසුතැවීමක් හා කළකිරීමක් පමනී.

වෛරයක් හෝ වෙනයම් පුද්ගලානුබද්ධ කෝපයක් සිත තුල ඇති නොවී සිත නිවී පහන් වී තිබීම එක්තරා අයුරක සහනයකි.

සැබැවින්ම සඳ පහන් රැයක බෝ මළුවක හෝ හඩ නොනඟා ගලා යන ගඟක් සේ හිත සංසුන්ය. ඈත්වීම වෙන්වීම පවා සිතට වේදනාවක් නොව මෛත්‍රියක් සැනසීමක් ගෙන දෙන්නේ නම් සතුටකි.

ඉදින් 2013 ද නිමාවේ සිට 2014 දෙස නෙත් අයා බලා සිටිමි. ගනන් තැබීම් දින ගැනීම් වලංගු වන්නේත් අවශ්‍ය වන්නේත් හැල්මේ දුව යන ලෝකයකටය. නැවතී බලා සිටින්නන්ට ඒවා අවැසි නැත. ජීවිතය එසේ වීනම් අප හිතින් ශතවර්ෂ ගනනාවක් ජීවත් වනු ඇත. මසිත එසේමය.

හිත තුල ඇත්තේ පහන් සිතිවිලි පමනකි. සියුම් කළකිරීමක් තිබුනද කාලයා විසින් එයද නැති කරදමනු නිසැකය

එකම  සිතිවිල්ලකින් සිත පිරේ. ඔබ නිදුක් වෙත්වා.. නීරෝගි වෙත්වා.... සුවපත් වෙත්වා..!!!!!